बिराट नेपाल
2014-09-23
निबनà¥à¤§:
मरà¥à¤¨ मन लागà¥à¤› मलाई काल आउà¤à¤¦à¥ˆà¤¨ । गणेश रसिकको सà¥à¤µà¤° र संगीतमा यो गीत मैले खà¥à¤¬à¥ˆ सà¥à¤¨à¥‡à¤•à¥‹ छॠ। जतिपलà¥à¤Ÿ सà¥à¤¨à¥‡ पनि सà¥à¤¨à¤¿à¤°à¤¹à¤¨ मन लागà¥à¤› यो गीत । किन सà¥à¤¨à¥à¤¨ मन लागेको होला । मरà¥à¤¨ मन लागà¥à¤¨à¥‡ गीत किन सà¥à¤¨à¥à¤¨à¥ ? सबै à¤à¤¨à¥à¤¦à¤¾ अपà¥à¤°à¤¿à¤¯, डर लागà¥à¤¦à¥‹, र नकारातà¥à¤®à¤• अरà¥à¤¥à¤¬à¤¾à¤¹à¤• शबà¥à¤¦ हो यो ‘मरà¥à¤¨à¥â€™ । तै पनि हामी यसलाई किन मन पराउà¤à¤›à¥Œ ? किन घरिघरि संà¤à¤¿à¤°à¤¹à¤¨à¥à¤›à¥Œà¤‚, दोहो¥याइरहनà¥à¤›à¥Œà¤‚ ?
मरà¥à¤¨à¥ आफैंमा वियोगानà¥à¤¤à¤• छ । à¤à¤•à¤ªà¤²à¥à¤Ÿ मरेपछि यस सृषà¥à¤Ÿà¤¿à¤ªà¥à¤°à¤²à¤¯à¤•à¥‹ इतिहासमा फेरि कहिलà¥à¤¯à¥ˆ दोहोरिà¤à¤° आउन नपाइने, पà¥à¤°à¤¤à¥à¤¯à¥‡à¤• जीवको जीवनमा यो कति à¤à¤¯à¤¾à¤¨à¤• र पीडादायी घटना हो । यति सà¥à¤¨à¥à¤¦à¤° छ यो संसार ! हरेक कà¥à¤·à¤£ नाचिरहेको छ यो । यो निरनà¥à¤¤à¤° गतिशील छ, चलायमान छ । पà¥à¤°à¤¤à¥à¤¯à¥‡à¤• कà¥à¤·à¤£ नयाà¤à¤¨à¤¯à¤¾à¤à¤®à¤¾ रà¥à¤ªà¤¾à¤¨à¥à¤¤à¤°à¤£ हà¥à¤à¤¦à¥ˆ गइरहने यसले à¤à¤¨à¥à¤à¤¨à¥ बाà¤à¤šà¥à¤¦à¥ˆ र बढà¥à¤¦à¥ˆ जान पà¥à¤°à¥‡à¤°à¤¿à¤¤ गरिरहनà¥à¤› । आकाशमा पà¥à¤°à¤¤à¥à¤¯à¥‡à¤• रात टिलपिलाइरहने ताराहरॠदिनैपिचà¥à¤›à¥‡ घटà¥à¤¦à¥ˆà¤˜à¤Ÿà¥à¤¦à¥ˆ गà¤à¤° समापà¥à¤¤ हà¥à¤à¤¦à¥ˆ फेरि अलिअलि गरà¥à¤¦à¥ˆ हà¥à¤°à¥à¤•à¤¿à¤¦à¥ˆ आà¤à¤° आकाशै ढाकà¥à¤¨à¥‡ चनà¥à¤¦à¥à¤°à¤®à¤¾, पà¥à¤°à¤¤à¥à¤¯à¥‡à¤• विहान रातो लालिमा बोकेर पूरà¥à¤µà¤¬à¤¾à¤Ÿ उदाà¤à¤° सारा संसारको असà¥à¤¤à¤¿à¤¤à¥à¤µà¤•à¥‹ बोध गराउने सूरà¥à¤¯, रातदिन थाहै नहà¥à¤¨à¥‡ गरि निरनà¥à¤¤à¤° फोकà¥à¤¸à¥‹ à¤à¤¿à¤¤à¥à¤°â€“बाहिर गरिरहने अकà¥à¤¸à¤¿à¤œà¤¨, बगैà¤à¤šà¤¾à¤®à¤¾ फूलिरहेका फूल, सà¥à¤°à¤¿à¤²à¥‹ वोटमा पाकिरहेका मेवा, आà¤à¤–ा मै नअटाउने हातà¥à¤¤à¥€ र खाली आà¤à¤–ाले देखà¥à¤¨à¥ˆ नसकिने जीवाणà¥, हà¥à¤µà¥‡à¤² माछादेखि अमिवासमà¥à¤® । यी सबै यही जीवनसà¤à¤— त जोडिà¤à¤•à¤¾ छनॠ। म छॠर त हातà¥à¤¤à¥€ छ, म छॠतà¥à¤¯à¤¸à¥ˆ कारणले देश छ । म छॠर त हिमाल छ, सिंहदरबार छ, चाइनाको परà¥à¤–ाल र ताजमहल छ । म छॠतà¥à¤¯à¤¸à¤•à¤¾à¤°à¤£ संसारमा सबà¤à¤¨à¥à¤¦à¤¾ सà¥à¤¨à¥à¤¦à¤°à¤¸à¥à¤¨à¥à¤¦à¤° बसà¥à¤¤à¥à¤¹à¤°à¥ छनà¥, मीठामीठा धà¥à¤¨à¤¹à¤°à¥ छनॠर गीटारमा घोटिने कलाकारका औंलाहरॠछनॠ। म नजनà¥à¤®à¥‡à¤•à¥‹ à¤à¤ à¤à¥à¤¯à¤¾à¤¨à¤—ग कहाठजनà¥à¤®à¥‡à¤•à¥‹ हà¥à¤¨à¥à¤¥à¥à¤¯à¥‹ ? इनà¥à¤¦à¥à¤°à¤¬à¤¹à¤¾à¤¦à¥à¤° राई, माधव घिमिरे वा वी.पी. कोइराला कहाठजनà¥à¤®à¥‡à¤•à¤¾ हà¥à¤¨à¥à¤¥à¥‡ ? देवकोटाको मà¥à¤¨à¤¾à¤®à¤¦à¤¨ मैले नपढेको à¤à¤ तà¥à¤¯à¥‹ कहाठलेखिà¤à¤•à¥‹ हà¥à¤¨à¥à¤¥à¥à¤¯à¥‹ ?
यी अगà¥à¤²à¤¿à¤à¤•à¤¾ हिमालहरॠवा निहà¥à¤°à¤¿à¤à¤•à¤¾ पहाडहरà¥, उà¤à¤§à¥ˆà¤¤à¤¿à¤° हानà¥à¤¨à¤¿à¤à¤° बगिरहने नदीहरॠर आकाश छà¥à¤¨ उठिरहेको आगोको धà¥à¤à¤µà¤¾à¤•à¤¾ मà¥à¤¸à¥à¤²à¥‹à¤¹à¤°à¥, यी कà¥à¤¨à¥ˆ पनि हà¥à¤¨à¥‡ थिà¤à¤¨à¤¨à¥ म नà¤à¤à¤•à¥‹ à¤à¤ । म नà¤à¤à¤•à¥‹ à¤à¤ न दश वरà¥à¤·à¥‡ जनयà¥à¤¦à¥à¤§ हà¥à¤¨à¥à¤¥à¥à¤¯à¥‹, न गणतनà¥à¤¤à¥à¤° आउà¤à¤¥à¥à¤¯à¥‹ । म थिइनठतà¥à¤¯à¤¸à¤¬à¥‡à¤²à¤¾ तà¥à¤¯à¤¸à¥ˆà¤²à¥‡ मलाई थाह छैन नबà¥à¤¬à¥‡ सालको à¤à¥‚कमà¥à¤ªà¤•à¥‹ कमà¥à¤ªà¤¨, २००ॠसालमा थिरबम मलà¥à¤²à¤²à¥‡ पडà¥à¤•à¤¾à¤à¤•à¥‹ बनà¥à¤¦à¥à¤•à¤•à¥‹ आवाज । मैले बà¥à¤¦à¥à¤§à¤•à¥‹ गेरॠबसà¥à¤¤à¥à¤° पनि देखिनà¤, नाथराम गोडà¥à¤¸à¥‡à¤•à¥‹ नकामेको हात पनि देखिनठ। मैले सà¥à¤¨à¥‡à¤•à¥‹ छैन आज पनि, अब पचास वरà¥à¤· पछि चिचà¥à¤¯à¤¾à¤‰à¤¨à¥‡ कà¥à¤¨à¥ˆ नवयà¥à¤µà¤•à¤•à¥‹ आवाज वा देखेको छैन मैले उसले उचालà¥à¤¨à¥‡ मà¥à¤ ठà¥à¥€à¤¹à¤°à¥ ।
म छà¥, तà¥à¤¯à¤¸à¤•à¤¾à¤°à¤£ यी सबै कà¥à¤°à¤¾à¤¹à¤°à¥ छनॠ। म छॠतà¥à¤¯à¤¸à¥ˆà¤²à¥‡ इतिहासका अकà¥à¤·à¤°à¤¹à¤°à¥à¤®à¤¾ उà¤à¤¿à¤à¤•à¤¾ छनॠसयौं महिलालाई लसà¥à¤•à¤°à¥ˆ जिउà¤à¤¦à¥ˆ चितामा जलाउने à¤à¥€à¤®à¤¸à¥‡à¤¨ थापा र चिताबाट आमाहरà¥à¤²à¤¾à¤ˆ जिउà¤à¤¦à¥ˆ फरà¥à¤•à¤¾à¤à¤° लà¥à¤¯à¤¾à¤‰à¤¨à¥‡ चनà¥à¤¦à¥à¤° शमसेरहरॠ। म छà¥, तà¥à¤¯à¤¸à¤•à¤¾à¤°à¤£ मैले देखिरहेछॠदकà¥à¤·à¤¿à¤£ à¤à¤¶à¤¿à¤¯à¤¾à¤•à¤¾ दà¥à¤ˆ अति पà¥à¤°à¤¾à¤¨à¤¾ राषà¥à¤Ÿà¥à¤°à¤¹à¤°à¥ à¤à¤‰à¤Ÿà¤¾ à¤à¤¾à¤°à¤¤à¤à¤¿à¤¤à¥à¤° छ र अरà¥à¤•à¤¾à¥‡ चीनà¤à¤¿à¤¤à¥à¤° । मंगल गà¥à¤°à¤¹à¤®à¤¾ पानीको संकेत मैले नै à¤à¥‡à¤Ÿà¥‡à¤•à¥‹ हà¥, हिरोसीमामा पडà¥à¤•à¤¿à¤à¤•à¥‹ अणॠबमको आवाज मैले नै सà¥à¤¨à¥‡à¤•à¥‹ हà¥à¤ ।
यही धरती हो जहाठम जनà¥à¤®à¤¿à¤¦à¤¾ कसैले थाहा पाà¤à¤¨ । रातà¤à¤°à¤¿ à¤à¤°à¥€ परेर बिहान à¤à¤à¤•à¥‹ ओसिलो उजà¥à¤¯à¤¾à¤²à¥‹à¤®à¤¾ मैले यस धरतीको माटोमा सà¥à¤ªà¤°à¥à¤· गरà¥à¤¦à¤¾ आकाशका ताराहरॠर घामजून सबै निनà¥à¤¦à¥à¤°à¤¾à¤®à¤¾ थिठ। मेरी आमा रगतको आहालमा डà¥à¤¬à¥‡à¤•à¥‹ बेला पहिलो पलà¥à¤Ÿ मैले चà¥à¤¯à¤¾à¤à¤°à¤°à¥à¤° रोà¤à¤° सूचना दिà¤à¤•à¥‹ थिà¤à¤ । यो सृषà¥à¤Ÿà¤¿à¤•à¥‹ निरनà¥à¤¤à¤°à¤¤à¤¾à¤®à¤¾ म à¤à¤‰à¤Ÿà¤¾ अकà¥à¤·à¤° थपिà¤à¤•à¥‹ थिà¤à¤, à¤à¤‰à¤Ÿà¤¾ संखà¥à¤¯à¤¾à¤•à¥‹ धरà¥à¤•à¤¾à¥‡ कोरिà¤à¤•à¥‹ थिà¤à¤ । मलाई थाहा थिà¤à¤¨, म कà¥à¤¨à¥ˆ पहिरो मà¥à¤¨à¤¿ जनà¥à¤®à¥‡à¤•à¥‹ छà¥, जसलाई यस संसारको बेथितिले जà¥à¤¨à¥ˆ बेला पनि पà¥à¤°à¥à¤¨ सकà¥à¤› । थाहा थिà¤à¤¨, मैेले आफà¥à¤¨à¥ˆ आनà¥à¤¦à¥à¤°à¤¾à¤²à¥‡ आफà¥à¤¨à¥ˆ घाà¤à¤Ÿà¥€ बटारेर कà¥à¤¨à¥ˆ दिन मरà¥à¤¨ रहर गरà¥à¤¨à¥ परà¥à¤¨à¥‡ छ ।
हà¥à¤°à¥à¤•à¤¿à¤¦à¥ˆ र बढà¥à¤¦à¥ˆ जाà¤à¤¦à¤¾ थाहा पाउà¤à¤¦à¥ˆ गà¤à¤, मैले त जनà¥à¤® नै परà¥à¤¨à¥‡ रहेछ । मैले नजनà¥à¤®à¥€ त यो सà¤à¥à¤¯à¤¤à¤¾à¤•à¥‹ गति मै बाधा आउने रहेछ । म त समयको à¤à¤‰à¤Ÿà¤¾ तà¥à¤¯à¥‹ इकाइ नै पो रहेछॠजो मेरो जनà¥à¤®à¤¸à¤à¤—ै à¤à¤•à¤ªà¤¾à¤‡à¤²à¥‹ अघि बढेछ । हिंडà¥à¤¦à¥ˆ जाà¤à¤¦à¤¾ थाहा हà¥à¤à¤¦à¥ˆ गयो मैले टेकेका पाइलाहरॠत ती अपà¥à¤ यारा डोबहरà¥à¤®à¤¾ पो टेकिंदै गà¤, जà¥à¤¨ कà¥à¤¨à¥ˆ कालमा कृषà¥à¤£à¤²à¥‡, बà¥à¤¦à¥à¤§à¤²à¥‡, ईसà¥à¤²à¥‡, होमरले, हिटलरले, कसकसले टेकेर आकार दिà¤à¤•à¤¾ रहेछनॠ। जतै तरà¥à¤•à¤¿à¤¨ खोजà¥à¤¦à¤¾ पनि कà¥à¤¨à¥ˆ न कà¥à¤¨à¥ˆ पाइतालाका डोबिलà¥à¤•à¤¾à¤®à¤¾ अलà¥à¤à¤¿à¤¦à¥ˆ अघि बढिरहे मेरा फà¥à¤šà¥à¤šà¥‡ पाइलाहरॠ। अरे ! म त, म पो जनà¥à¤®à¥‡à¤•à¥‹ थिà¤à¤ त ! फेरि यी कसका पाइतालाका डोबहरॠहà¥à¤¨à¥ जो म हिडà¥à¤¨à¥‡ बाटोमा पहिलà¥à¤¯à¥ˆ कसैले टेकिसकेका छनॠ। खै त मेरो लागि टेकà¥à¤¨à¥‡ धरती हिंडà¥à¤¨à¥‡ मैदान, खेलà¥à¤¨à¥‡ चौर । खै त मेरो लागि देखिनॠपरà¥à¤¨à¥‡ सपना, पà¥à¤—à¥à¤¨à¥ परà¥à¤¨à¥‡ ठाउà¤, उà¤à¤¿à¤¨à¥ परà¥à¤¨à¥‡ थà¥à¤®à¥à¤•à¥‹ ?
यहाà¤à¤¸à¤®à¥à¤® आइपà¥à¤—à¥à¤¦à¤¾ आज देखिरहेको छà¥, मेरा निमà¥à¤¤à¤¿ सबैतिर खाली छ, रितà¥à¤¤à¥‹ छ, सà¥à¤¨à¤¸à¤¾à¤¨ छ । मेरा निमà¥à¤¤à¤¿ छà¥à¤Ÿà¥à¤Ÿà¤¿à¤à¤•à¤¾ कà¥à¤°à¤¾à¤¹à¤°à¥ कसैले छोà¤à¤•à¤¾ पनि रहेछनॠ। यà¥à¤—ौं यà¥à¤—देखि मेरै पà¥à¤°à¤¤à¤¿à¤•à¥à¤·à¤¾à¤®à¤¾ सà¤à¥à¤¯à¤¤à¤¾à¤•à¥‹ à¤à¤• कà¥à¤¨à¤¾à¤®à¤¾ तà¥à¤¯à¤¤à¥à¤¤à¤¿à¤•à¥ˆ थनà¥à¤•à¤¿à¤à¤° बसिरहेका कैयौं कà¥à¤°à¤¾à¤¹à¤°à¥ रहेछनॠ। आज जब म आà¤à¤, तिनीहरà¥à¤®à¤¾ कमà¥à¤ªà¤¨ आइरहेछ, ती आफà¥à¤¨à¥ˆ ठाउà¤à¤®à¤¾ हलà¥à¤²à¤¿à¤¨ थालेका छनà¥, बजà¥à¤¨ थालेका छनà¥, धà¥à¤µà¤¨à¥€ पà¥à¤°à¤¸à¤¾à¤°à¤£ गरà¥à¤¨ लागेका छनॠ। सबै अरà¥à¤²à¥‡ नै गरिसकेछनॠà¤à¤¨à¥€ निराश à¤à¤à¤•à¤¾ मेरा हिजोका दृषà¥à¤Ÿà¤¿à¤¹à¤°à¥, सोचाइहरà¥, अहिले हरियाली à¤à¤à¤•à¤¾ छनॠ। अरà¥à¤²à¥‡ टेकिसकेको र हिंडिसकेको ठानेको दà¥à¤°à¥€ त मेरा लागि पहिलà¥à¤¯à¥ˆ देखि नहलà¥à¤²à¥€à¤•à¤¨ बसिरहेको रहेछ । कतà¥à¤¤à¤¿ वरà¥à¤· त मैले रोà¤à¤°, टाउकोमा हात राखेर बिताà¤à¤à¤›à¥ । दिनà¤à¤°à¤¿ सà¥à¤¤à¥‡à¤°, चà¥à¤°à¥‹à¤Ÿ तानेर, रकà¥à¤¸à¥€ पिà¤à¤°, जà¥à¤µà¤¾à¤˜à¤°à¤®à¤¾ à¤à¥‹à¤•à¥à¤°à¤¾à¤à¤°, डानà¥à¤¸à¤¬à¤¾à¤°à¤®à¤¾ हलà¥à¤²à¤¿à¤à¤° विताà¤à¤à¤›à¥ । सबै काम अरà¥à¤²à¥‡ नै गरिसकेको ठानेर मैले त हिंडà¥à¤¨à¥ˆ à¤à¥‚लेछॠकतà¥à¤¤à¤¿ दिनसमà¥à¤® ।
गà¥à¤¨à¤—à¥à¤¨à¤¾à¤‡ बसेछॠवरà¥à¤·à¥Œà¤¸à¤®à¥à¤® नारायण गोपाल, तारादेवी, लता मंगेशकर र आशा à¤à¥‹à¤·à¤²à¥‡à¤¹à¤°à¥, मोहमà¥à¤®à¤¦ रफि, मà¥à¤•à¥‡à¤¶ र रविनà¥à¤¦à¥à¤° संगीतहरà¥, बजाइ बसेछॠहजारौं वरà¥à¤· पà¥à¤°à¤¾à¤¨à¤¾ शासà¥à¤¤à¥à¤°à¥€à¤¯ संगीतका धà¥à¤¨à¤¹à¤°à¥, तबला र ढोलकहरॠ। à¤à¤¿à¤¤à¥à¤¤à¤¾à¤à¤°à¥€ रंगाà¤à¤° मोनालिसा, हेलेन र मेनकाका पोटà¥à¤°à¥‡à¤Ÿà¤¹à¤°à¥, कागजà¤à¤°à¤¿ कोरेर शारà¥à¤¦à¥à¤²à¤µà¤¿à¤•à¥à¤°à¤¿à¤¡à¤¿à¤¤, शिखरीणी र बसनà¥à¤¤à¤¤à¤¿à¤²à¤•à¤¾à¤¹à¤°à¥ । म गजल, हाइकू, तानà¥à¤•à¤¾ र छोकहरà¥à¤®à¤¾ हराà¤à¤›à¥ । हराà¤à¤›à¥ म होमर र कालिदासका पà¥à¤°à¤µà¤¾à¤¹à¤¹à¤°à¥à¤®à¤¾ ।
जब म बाइस वरà¥à¤·à¤•à¥‹ थिà¤à¤, à¤à¤‰à¤Ÿà¥€ सà¥à¤•à¥à¤®à¤¾à¤°à¥€à¤²à¥‡ मेरो कानको छेउमा लà¥à¤¯à¤¾à¤à¤° बजाइन तिनका नारीका चà¥à¤°à¤¾à¤¹à¤°à¥, खà¥à¤Ÿà¥à¤Ÿà¤¾à¤®à¤¾ बाà¤à¤§à¥‡à¤•à¤¾ घà¥à¤à¤˜à¥à¤°à¥à¤¹à¤°à¥, सà¥à¤°à¤¿à¤²à¥‹ कणà¥à¤ बाट निसà¥à¤•à¥‡à¤•à¤¾ धà¥à¤µà¤¨à¤¿ र विसà¥à¤¤à¤¾à¤°à¥ˆ हिंडेको पदचापको आवाज । म à¤à¤•à¤›à¤¿à¤¨à¥ टोलाà¤à¤° à¤à¤•à¤¾à¤¹à¥‹à¤°à¤¿à¤à¤›à¥ तिनका ओठहरà¥à¤®à¤¾, निधार, गाला, चिउà¤à¤¡à¥‹ र छातीमा । तिनका केश सà¥à¤¨à¤•à¥‡à¤¸à¥à¤°à¥€ रानीका जसà¥à¤¤à¤¾ थिà¤à¤¨à¤¨à¥ । तिनका दाà¤à¤¤ हेलेन र पदà¥à¤®à¥€à¤¨à¥€à¤•à¤¾ जसà¥à¤¤à¤¾ थिà¤à¤¨à¤¨à¥ । तिनका खà¥à¤Ÿà¥à¤Ÿà¤¾à¤•à¤¾ औंलाहरॠचितà¥à¤°à¤²à¥‡à¤–ाका जसà¥à¤¤à¤¾ थिà¤à¤¨à¤¨à¥ । कसैका जसà¥à¤¤à¤¾ पनि थिà¤à¤¨à¤¨à¥ तिनका हातका औंलहरà¥, कमà¥à¤®à¤°à¤•à¥‹ नाप र परेलाको लमà¥à¤¬à¤¾à¤ˆ । हेरिरहें तिनलाई । ती सबै कà¥à¤°à¤¾à¤¹à¤°à¥ ठयाकà¥à¤•à¥ˆ तिनकै जसà¥à¤¤à¤¾ थिà¤, दà¥à¤°à¥à¤¸à¥à¤¤ तिनकै जसà¥à¤¤à¤¾ ।
जब तिनी मेरो आà¤à¤–ा, कान, नाक, छाला र जिबà¥à¤°à¥‹ हà¥à¤à¤¦à¥ˆ मà¤à¤¿à¤¤à¥à¤° पसिनà¥, मलाई लागà¥à¤¯à¥‹ अब म सबै शकà¥à¤¤à¤¿à¤¹à¤°à¥à¤²à¥‡ पूरà¥à¤£ à¤à¤à¤ । अब म आफैं हिंडà¥à¤¨ सकà¥à¤›à¥, उडà¥à¤¨ सकà¥à¤›à¥ र पà¥à¤—à¥à¤¨ सकà¥à¤›à¥ । मेरो बाटोमा अब केवल बाटो मातà¥à¤° छ, बाधा छैन । खोलामा अब पानी मातà¥à¤° छ पà¥à¤°à¤µà¤¾à¤¹ छैन । धरतीमा अब पà¥à¤—à¥à¤¨à¥ मातà¥à¤° छ दà¥à¤°à¥€ छैन । तिनले मलाई कानमा विसà¥à¤¤à¤¾à¤°à¥ˆ साउती गरà¥à¤¦à¥ˆ à¤à¤¨à¥à¤¥à¤¿à¤¨à¥â€“
– तिमी हिंडि मातà¥à¤° राख म देखाउà¤à¤›à¥ बाटो । तिमी लेखि मातà¥à¤° राख म लिपिनेछॠमसी ।
à¤à¤¨à¥à¤¥à¤¿à¤¨à¥â€“
–तिमà¥à¤°à¤¾ हातका औंला, आà¤à¤–ाको रानी, ओठका गराहरà¥, घà¥à¤®à¥à¤°à¤¿à¤à¤•à¥‹ कपाल र कणà¥à¤ धà¥à¤µà¤¨à¥€ सबै मै हà¥à¤ । म छॠनि तिमीसà¤à¤— ।
अनि म आà¤à¤–ा अघि à¤à¤‰à¤Ÿà¤¾ सपाट मैदान मातà¥à¤° देखà¥à¤¥à¥‡à¤‚ । सबै कामहरॠबाà¤à¤•à¥€ थिठमैले गरà¥à¤¨à¥ परà¥à¤¨à¥‡, धेरै लामो दà¥à¤°à¥€ थियो मैले काटà¥à¤¨à¥ परà¥à¤¨à¥‡, थà¥à¤ªà¥à¤°à¥ˆ अरà¥à¤²à¥‡ खनेका बेकामे खालà¥à¤¡à¤¾à¤¹à¤°à¥ थिठमैले पà¥à¤°à¥à¤¨à¥ परà¥à¤¨à¥‡ ।
घरà¤à¤¿à¤¤à¥à¤° छानो, घर बाहिर आकाश र आà¤à¤–ा अघि फैलिà¤à¤•à¥‹ मैदान मातà¥à¤° थियो मेरा लागि । मैले मेरो यà¥à¤—लाई बजाइरहेको थिà¤à¤ बाजा, हाà¤à¤•à¤¿à¤°à¤¹à¥‡à¤•à¥‹ थिà¤à¤ यातà¥à¤°à¤¾ । पà¥à¤—à¥à¤¨ बाà¤à¤•à¥€ कैयौं दिनहरॠथिà¤à¤, काटà¥à¤¨ बाà¤à¤•à¥€ कैयौं रातहरॠथिà¤à¤ । मैले हिमालको चà¥à¤šà¥à¤°à¥‹à¤®à¤¾ टà¥à¤•à¥à¤°à¥à¤•à¥à¤• बसिरहेकी पासाङलाई सोधें– ‘बहिनी ! आउ तल, नबस तà¥à¤¯à¥‹ ठिहिरोमा à¤à¤•à¥à¤²à¥ˆ ।’ तिनले à¤à¤¨à¤¿à¤¨à¥â€“ ‘म जहाठपà¥à¤—à¥à¤¨ हिंडेकी थिà¤à¤ तà¥à¤¯à¤¹à¤¾à¤ आइपà¥à¤—ेकी छॠदाइ ! अब मलाई पà¥à¤—à¥à¤¯à¥‹ । तल आà¤à¤° के गरà¥à¤¨à¥ ! फेरि चढà¥à¤¨à¥ परà¥à¤› हिमाल, आइपà¥à¤—à¥à¤¨ यहीं । बिसौं पलà¥à¤Ÿ चढिसकेर पनि हेरà¥à¤¨à¥ त कति दà¥à¤ƒà¤–ी छनॠआपà¥à¤ªà¤¾ दाइ ।’ मैले à¤à¤¨à¥‡â€“ ‘तà¥à¤¯à¤¸à¥‹ à¤à¤ त अब हिमाल चढà¥à¤¨à¥‡à¤²à¥‡ हिमाल मातà¥à¤° चढेर नहà¥à¤¨à¥‡ à¤à¥‹ नि त पासाङ ! तिनले त तà¥à¤¯à¤¸ पछि तिमीमा पनि पो चढà¥à¤¨à¥ परà¥à¤¨à¥‡ à¤à¥‹ । तिमीले त अà¤à¥ˆ छ फà¥à¤Ÿ अगà¥à¤²à¥‹ पारिदिà¤à¤›à¥Œà¤‚ नि यातà¥à¤°à¤¾ ।’
तिनी गरà¥à¤µà¤²à¥‡ हाà¤à¤¸à¤¿à¤¨à¥, बोलिननॠ।
तेञà¥à¤œà¤¿à¤™à¤²à¥‡ हिमाल चढेर कहाठबाटो टà¥à¤‚गà¥à¤¯à¤¾à¤à¤•à¤¾ रहेछनॠर ! पासाङले पà¥à¤—à¥à¤¨à¥‡ ठाउठत तà¥à¤¯à¤¤à¥à¤¤à¤¿à¤•à¥ˆ छोडिà¤à¤•à¥ˆ रहेछ नि ।
छेकेको हà¥à¤à¤¦à¥ˆà¤¨ रहेछ कसैले कसैको बाटो । आफà¥à¤¨à¥‹ जनà¥à¤®à¤œà¤¤à¥à¤¤à¤¿à¤•à¥ˆ सà¥à¤µà¤¤à¤¨à¥à¤¤à¥à¤° हà¥à¤à¤¦à¥‹à¤°à¤¹à¥‡à¤› जीवनको यातà¥à¤°à¤¾, पà¥à¤—à¥à¤¨à¥‡ ठाउठर लकà¥à¤·à¥à¤¯ । उनले à¤à¤•à¤¦à¤¿à¤¨ फेरि कानमा à¤à¤¨à¤¿à¤¨à¥â€“ ‘तिमी किन अलमलिà¤à¤•à¥‹ अरॠहिंडेको देखेर ? किन पचà¥à¤›à¤¯à¤¾à¤à¤•à¥‹ उनलाई ! उनी त उनको बाटो गइरहेछनà¥, तिमी चाहिठकता लागेको ?’ म ठिङà¥à¤— उà¤à¤¿à¤à¤, हेरें । हो त रैछ । उनी आफà¥à¤¨à¥ˆ धà¥à¤¨à¤®à¤¾ संसदतिर जाà¤à¤¦à¥ˆà¤°à¥ˆà¤›à¤¨à¥, तिनी बनà¥à¤¦à¥à¤• बोकेर वà¥à¤¯à¤¾à¤°à¥‡à¤• तिर र ऊ जंगलतिर । कोही डोरी बोकेर रà¥à¤– चढिरहेथे घाà¤à¤Ÿà¥€ नापà¥à¤¦à¥ˆ, कोही थोतà¥à¤°à¤¾ कागज र पà¥à¤²à¤¾à¤·à¥à¤Ÿà¤¿à¤•à¤•à¤¾ टà¥à¤•à¥à¤°à¤¾ टिपà¥à¤¦à¥ˆ थिठà¤à¤•à¥à¤²à¥ˆ हाà¤à¤¸à¥à¤¦à¥ˆ । पेटमा à¤à¤‰à¤Ÿà¤¾, डà¤à¤¡à¥‡à¤²à¤¾à¤®à¤¾ à¤à¤‰à¤Ÿà¤¾ र दà¥à¤ˆ हातमा दूईटा डोहो¥याà¤à¤° गइरहेकी थिइनॠà¤à¤‰à¤Ÿà¥€ । हातमा कसैको रकà¥à¤¤à¤°à¤‚जित टाउको à¤à¥à¤£à¥à¤¡à¥à¤¯à¤¾à¤à¤° छिटà¥à¤Ÿà¥ˆ पà¥à¤—à¥à¤¨à¥‡ गरि दौडिदै थियो कà¥à¤¨à¥ˆ । à¤à¤•à¤›à¤¿à¤¨ उà¤à¤¿à¤à¤° हेरें– यो à¤à¥€à¤¡à¤®à¤¾ म कसलाई पचà¥à¤›à¤¯à¤¾à¤‰à¤à¤¦à¥ˆ थिà¤à¤ ? छेउमा आà¤à¤° à¤à¤‰à¤Ÿà¤¾à¤²à¥‡ à¤à¤¨à¥à¤¯à¥‹â€“ ‘सर ! तपाई राधा किताबको लेखक । ठीकै छ किताव त, तर तà¥à¤¯à¤¸à¤®à¤¾ धेरै तथà¥à¤¯à¤¹à¤°à¥ फरक छनॠ। यो किताव पढà¥à¤¨à¥‹à¤¸à¥ कृषà¥à¤£à¤²à¥€à¤²à¤¾à¤•à¥‹ । यसबाट जà¥à¤žà¤¾à¤¨ हà¥à¤¨à¥à¤› तपाईलाई ।’ अरà¥à¤•à¤¾à¥‡à¤²à¥‡ फà¥à¤¸à¥à¤°à¥‹ अनà¥à¤¹à¤¾à¤° लगाउà¤à¤¦à¥ˆ बोलà¥à¤¯à¥‹â€“ ‘सरलाई कारà¥à¤² माकà¥à¤°à¥à¤¸à¤•à¥‹ ठेगाना थाहा होला ? तेसà¥à¤°à¥‹ अघिदेखि उà¤à¤¿à¤à¤•à¥‹ रहेछ पछाडि– ‘मलाई सà¥à¤Ÿà¥‡à¤«à¥‡à¤¨ हकिनà¥à¤¸à¤•à¥‹ बाबà¥à¤•à¥‹ नाम चाहिà¤à¤•à¥‹ थियो । ’
‘सोचें यहाठउà¤à¤¿à¤¨à¥ हà¥à¤¨à¥à¤¨ ।’ हिंडे खà¥à¤°à¥à¤–à¥à¤°à¥ । पर पà¥à¤—ेर फरà¥à¤•à¥‡à¤° हेरà¥à¤¦à¤¾ तिनीहरॠआपसमा हात हालाहाल गरिरहेका थिठ।
उनले à¤à¤°à¥à¤•à¤¿à¤¦à¥ˆ à¤à¤¨à¤¿à¤¨à¥â€“
– कसले à¤à¤¨à¥à¤¯à¥‹ तिमीलाई हिंडà¥à¤¦à¤¾à¤¹à¤¿à¤‚डà¥à¤¦à¥ˆ उà¤à¤¿à¤¨à¥ à¤à¤¨à¥‡à¤° ?
– कसले à¤à¤¨à¥à¤¯à¥‹ तिमीलाई तिमà¥à¤°à¥‹ बाटो कसैले छोकिदिà¤à¤•à¥‹ छ à¤à¤¨à¥‡à¤° ?
– कसले à¤à¤¨à¥à¤¯à¥‹ तिमीलाई तिमी पनि उनीहरॠजसà¥à¤¤à¥ˆ हà¥à¤¨à¥ à¤à¤¨à¥‡à¤° ?
तिनले थपिनॠ। फकाà¤à¤•à¥‹ à¤à¤¾à¤•à¤¾à¤®à¤¾â€“
– तिमी नजनà¥à¤®à¥‡à¤•à¥‹ à¤à¤ म कहाठहà¥à¤¨à¥à¤¥à¥‡à¤‚ तिमीसà¤à¤— ? तिमी नà¤à¤à¤•à¥‹ à¤à¤ कहाठहà¥à¤¨à¥à¤¥à¥à¤¯à¥‹ यो मà¥à¤•à¥à¤¤à¤¿à¤šà¥‹à¤•, पà¥à¤¤à¤²à¥€à¤¸à¤¡à¤• र तà¥à¤°à¤¿à¤šà¤¨à¥à¤¦à¥à¤° कलेज ? कहाठहà¥à¤¨à¥à¤¥à¥à¤¯à¥‹ बादी बसà¥à¤¤à¥€, पूरà¥à¤µà¤°à¤¾à¤œà¤¾ जà¥à¤žà¤¾à¤¨à¥‡à¤¨à¥à¤¦à¥à¤° र संसदॠपà¥à¤¨à¤¸à¥à¤¥à¤¾à¤°à¥à¤ªà¤¨à¤¾ ? कहाठहà¥à¤¨à¥à¤¥à¥à¤¯à¥‹ गिरिजापà¥à¤°à¤¸à¤¾à¤¦à¤•à¥‹ हà¥à¤à¤•à¤¾à¤° र पà¥à¤°à¤šà¤£à¥à¤¡à¤ªà¤¥ । खà¥à¤¯à¤¾à¤¤à¤¿à¤•à¤¾ हात खà¥à¤Ÿà¥à¤Ÿà¤¾ र जीउ पनि तà¥à¤¯à¤¸à¤°à¥€ छरिने थिà¤à¤¨à¥, ........... ढकालको लास वीच सडकमा कà¥à¤¨à¥ˆ डिआईजी पतिले बालà¥à¤¨à¥‡ पनि थिà¤à¤¨ । न कसैले खोसà¥à¤¨ सकà¥à¤¥à¥à¤¯à¥‹ कà¥à¤¯à¤¾à¤¨à¥à¤Ÿà¥‡à¤¨à¤®à¥‡à¤¨à¥à¤Ÿà¤•à¤¾ लडाकà¥à¤¹à¤°à¥à¤•à¥‹ चेक नै । हे आखà¥à¤¯à¤¾à¤¨à¤•à¤¾à¤° ! तिमी नà¤à¤à¤•à¥‹ à¤à¤ कसरी हà¥à¤¨à¥à¤¥à¥à¤¯à¥‹ दरवार हतà¥à¤¯à¤¾à¤•à¤¾à¤£à¥à¤¡, मेरो पेटको कà¥à¤¯à¤¾à¤¨à¥à¤¸à¤° र डायनाको कार दूरà¥à¤˜à¤Ÿà¤¨à¤¾ ।
तिमी छौ र त छनॠयी सबै कà¥à¤°à¤¾à¤¹à¤°à¥ ।
उहिले à¤à¤•à¤ªà¤²à¥à¤Ÿ मनमा आà¤à¤•à¥‹ थियो– ‘यो बालक हराà¤à¤•à¥‹ सूचना à¤à¤¨à¥à¤¨à¥‡ किताव छापिठपछि मरे पनि हà¥à¤¨à¥à¤› मैले । यो à¤à¤¨à¥à¤¦à¤¾ ठूलो अरॠके काम गरà¥à¤¨ सकà¥à¤à¤²à¤¾ र म ?’ अलिक पछि फेरि मनमा आà¤à¤•à¥‹ थियो– ‘आधाबाटो किताव छापिठपछि मेरो बाà¤à¤šà¥à¤¨à¥‡ के काम छ र अब !’ अहिले सोचिरहेछà¥â€“ ‘पाणà¥à¤¡à¥à¤²à¤¿à¤ªà¤¿ छापिठपछि अब मेरो यातà¥à¤°à¤¾ समापà¥à¤¤ à¤à¤¯à¥‹ !’
किन लागà¥à¤› घरिघरि मानà¥à¤›à¥‡à¤²à¤¾à¤ˆ मरà¥à¤¨ मन तर, किन सकà¥à¤¦à¥ˆà¤¨ मरà¥à¤¨ । मरà¥à¤¨ मन लागà¥à¤¨à¥‡ साथ मरà¥à¤¨à¥‡ à¤à¤ यो संसारमा मानà¥à¤›à¥‡à¤•à¥‹ संखà¥à¤¯à¤¾ गैंडाको जतà¥à¤¤à¤¿ पनि हà¥à¤¨à¥à¤¥à¥‡à¤¨ होला । पà¥à¤°à¤¤à¥à¤¯à¥‡à¤• मानà¥à¤›à¥‡à¤²à¥‡ हरेक दिन कà¥à¤¨à¥ˆ न कà¥à¤¨à¥ˆ कà¥à¤·à¤£ मृतà¥à¤¯à¥à¤²à¤¾à¤ˆ सोचिरहनà¥à¤› । बाà¤à¤šà¥à¤¨à¤•à¤¾ लागि मातà¥à¤° à¤à¤ पनि ऊ मृतà¥à¤¯à¥à¤²à¤¾à¤ˆ सोचà¥à¤¦à¤› । घरिघरि मरà¥à¤¨ मन लागà¥à¤¨à¥‡ म, कतà¥à¤¤à¤¿ जतनले चलाखीपूरà¥à¤µà¤• र सतरà¥à¤• हà¥à¤à¤¦à¥ˆ बाटो काटिरहनà¥à¤›à¥ सिंहदरबार अघिको वà¥à¤¯à¤¸à¥à¤¤ जेबà¥à¤°à¤¾à¤•à¥à¤°à¤¸à¤®à¤¾ । विसà¥à¤¤à¤¾à¤°à¥ˆ चपाà¤à¤° निलà¥à¤›à¥ खानेकà¥à¤°à¤¾, गाडी पà¥à¤°à¥ˆ नरोकिà¤à¤¸à¤®à¥à¤® ओरà¥à¤²à¤¿à¤¨à¥à¤¨ à¤à¤¿à¤¤à¥à¤°à¤¬à¤¾à¤Ÿ । म à¤à¥€à¤¡à¤®à¤¾ जानà¥à¤¨, जà¥à¤²à¥à¤¸à¤®à¤¾ पसà¥à¤¦à¤¿à¤¨, à¤à¤•à¥à¤²à¥ˆ खोलो तरà¥à¤¦à¤¿à¤¨à¤ । मैले कहिलà¥à¤¯à¥ˆ मà¥à¤¸à¤¾à¤•à¥‹ दà¥à¤²à¥‹à¤®à¤¾ हात हालिनà¤, नाङà¥à¤—ो विजà¥à¤²à¥€à¤•à¥‹ तार समातिनठ। मैले आफà¥à¤¨à¥ˆ हातले घरमा आगो लगाà¤à¤ तर तà¥à¤¯à¤¸à¤²à¤¾à¤ˆ निà¤à¤¾à¤‰à¤¨ à¤à¤¿à¤¤à¥à¤° पसिनठ।
सीताजीको लासमा आगो छोडिसकेपछि à¤à¤•à¤ªà¤²à¥à¤Ÿ मनमा à¤à¥à¤²à¥à¤•à¥à¤• आयो– ‘अब के काम छ र मैले बाà¤à¤šà¥à¤¨à¥‡ पनि !’ अनि यसो टाउको घà¥à¤®à¤¾à¤à¤° हेरें, अलिक पर बगरमा छोरी पà¥à¤°à¤¤à¤¿à¤®à¤¾ रोइरहेकी थिई दà¥à¤¬à¥ˆ हातले मà¥à¤– छोपेर । छोराहरॠà¤à¥‹à¤•à¥à¤°à¤¾à¤‡ रहेका थिà¤à¤ à¤à¤• अरà¥à¤•à¤¾à¤•à¤¾ हात समातेर । आकाशमा घाम लागेकै थियो, हावामा अकà¥à¤¸à¤¿à¤œà¤¨ बगेकै थियो, पानी उà¤à¤¿à¤à¤•à¥‹ थिà¤à¤¨, राजमारà¥à¤—मा गाडी कà¥à¤¦à¥‡à¤•à¥ˆ थिà¤à¤ । सबथोक यथावत थिà¤à¤ तर ती अब केही पनि थिà¤à¤¨à¤¨à¥ सीताजीलाई । उहाà¤à¤•à¥‹ निमà¥à¤¤à¤¿ पà¥à¤°à¤²à¤¯ à¤à¤‡à¤¸à¤•à¥‡à¤•à¥‹ थियो सब शà¥à¤¨à¥à¤¯ ।
अनि सोचें– ‘पà¥à¤°à¤¤à¤¿à¤®à¤¾à¤•à¥‹ पढाइ पूरा हà¥à¤¨à¥ परà¥à¤› । छोराहरà¥à¤²à¥‡ जागीर खानॠपरà¥à¤› र यिनीहरà¥à¤•à¥‹ विहे हà¥à¤¨à¥ परà¥à¤› । माइली बहिनी चनà¥à¤¦à¥à¤°à¤¾à¤²à¤¾à¤ˆ डाइबेटिज à¤à¤à¤•à¥‹ छ तà¥à¤¯à¤¸à¤²à¥‡ परहेजमा बसà¥à¤¨à¥ परà¥à¤› । लेखà¥à¤¦à¥ˆ गरेको ‘गेषà¥à¤Ÿà¤¾à¤ªà¥‹â€™ उपनà¥à¤¯à¤¾à¤¸ सकà¥à¤¨à¥ˆ बाà¤à¤•à¥€ छ । कतà¥à¤¤à¤¿ नयाठसाथीहरॠआठहोलानॠफेसबà¥à¤•à¤®à¤¾ तिनलाई à¤à¤¡ गरà¥à¤¨à¥ परà¥à¤› । सीताजीको नाममा रहेका कैयौं कà¥à¤°à¤¾à¤¹à¤°à¥à¤•à¥‹ नामसारी गरà¥à¤¨à¥ परà¥à¤› । धेरै किताबहरॠछनॠपढà¥à¤¨à¥ परà¥à¤¨à¥‡ । लीलालेखन समà¥à¤¬à¤¨à¥à¤§à¤¿ पà¥à¤¸à¥à¤¤à¤• छापà¥à¤¨à¥ˆ बाà¤à¤•à¥€ छ । संजीवले लेखिरहेको ‘हाà¤à¤¸à¤•à¥‹ कथा’ कसà¥à¤¤à¥‹ हà¥à¤¨à¥‡ हो तà¥à¤¯à¥‹ पढà¥à¤¨à¥ˆ बाà¤à¤•à¥€ छ । थà¥à¤ªà¥à¤°à¥ˆ पाठकहरॠछनॠजो मलाई à¤à¥‡à¤Ÿà¥à¤¨ चाहनà¥à¤›à¤¨à¥ à¤à¥‡à¤Ÿà¥à¤¨à¥ˆ बाà¤à¤•à¥€ छ । सीताजीले किनिदिà¤à¤•à¥‹ पठानी कà¥à¤°à¥à¤¤à¤¾ लगाउनै पाà¤à¤•à¥‹ छैन, कीराले खाà¤à¤•à¤¾ दà¥à¤‡à¤Ÿà¤¾ बंगारा फà¥à¤•à¤¾à¤²à¥à¤¨à¥ परà¥à¤¨à¥‡ छ । उठाउन बाà¤à¤•à¥€ केही सापटीहरॠछनà¥, तिरà¥à¤¨à¥ˆ बाà¤à¤•à¥€ छ अरà¥à¤²à¤¾à¤ˆ पनि ।’
म छॠर त छनॠयी सबै कà¥à¤°à¤¾à¤¹à¤°à¥ । म हिंडà¥à¤¨à¥‡ बाटोहरà¥, मेरा सोच र दृषà¥à¤Ÿà¤¿à¤•à¥‹à¤£à¤¹à¤°à¥ । मरà¥à¤¨ मन लागà¥à¤¨à¥‡ यो मन नै नमरे पछि कसरी मरà¥à¤¨ सकिनà¥à¤› यसरी । र म बाà¤à¤šà¤¿à¤°à¤¹à¥‡à¤•à¥‹ छà¥, आफैंले नगरी नहà¥à¤¨à¥‡ धेरै कामहरॠगरà¥à¤¨, धेरै नयाठसोचहरॠसोचà¥à¤¨ र सà¤à¥à¤¯à¤¤à¤¾à¤²à¤¾à¤ˆ परसमà¥à¤® पà¥Â¥à¤¯à¤¾à¤‰à¤¨ । मेरो कारणले मातà¥à¤° à¤à¤ पनि समय बगà¥à¤¨ बाधà¥à¤¯ हà¥à¤¨à¥‡à¤› म बाà¤à¤šà¤¿à¤°à¤¹à¥‡ । समयलाई बगà¥à¤¨ दिनà¥à¤ªà¤°à¥à¤› । बाà¤à¤šà¥‡à¤°, बाà¤à¤šà¤¿à¤°à¤¹à¥‡à¤° ।
Post Comments Using Facebook
Your Comments