खै कहाँबाट सुरु गरौँ । ठ्याक्कै त्रिचालिस दिन नेपाल बसे । जानुअघि नै चर्चित नाकाबन्दी सुरु भइसकेको थियो । नयाँ तामझाम र राष्ट्रवादी उत्साहका साथ केपी ओलीको नयाँ सरकार गठन हुँदै थियो । जनताको नशानशामा नयाँ उत्साहको संञ्चार भइरहेको थियो कि उखाने नै भएपनि राष्ट्रको पक्षमा चट्टानी अडान भएका ओलीले भारतलाई गलाउलान अथवा केही न केही उपाय गरेर पनि जनजीवन सामन्य बनाउलान । तर ठिक विपरीत त्यो त्रिचालिस दिन प्लसमा बाग्मति, तामाकोशी, सप्तकोशी अनि सबै कोशीहरुमा धेरै पानी वग्यो । तर ढुङ्गा गल्ला भारत गलेन अथवा गलाउन सकेनन् ।

जवपनि यता फर्किए । अनि समाचार पढ्यो हेर्यो । कमल थापा भारत गएरे । पाँचवुदे सम्झौता । नाकाबन्दी खुल्ने सम्भावना । अनि काठमाण्डुमा शक्तिशाली राष्ट्रवादी प्रधामन्त्री ओली र उपसचिव स्तरको भारतको राजदूत रंञ्जित रे को तस्बिर पनि देखिन्छ । लाग्छ उपरखुट्टी लगाएका रे सँग हाम्रा प्रधानमन्त्री सतर्क पोजिसनमा बिन्तिभाउ विसाइरहेछन् । अनि फेरी राष्ट्रवाद नशानशामा उम्लिएर आउछ । हाय मेरो देश ! राष्ट्रवादको यो भन्दा ठुलो ब्यंग्य अरू के नै पो हुन सक्छ । 

पारिवारिक बसाइ काठमाण्डौ बाहिर भएपनि यसअघिको मेरो नेपाल बसाइका धेरैजसो दिनहरू काठमाण्डुमा नै वित्दथे । तर यसपटक अधिकाशं समय गृहजिल्ला दोलखाका आन्तरिक ठाँउहरु घुमेरै विताए । मुस्किलले एक हप्ताको काठमाडौ बसाइ पनि निकै नै उकुशमुकुश भयो । उसो त धुँवा र धुलाको मुस्लोमा रुमलिने काठमाण्डु । तेल नभएपछी सडकमा गाडी नकुदनु पर्ने हो तरै पनि पछिल्ला दिनहरूमा सडकमा साबिक झैँ बाक्लै सवारी साधनहरू कुदिरहेका देखिन्थे । कहिलेकही त लाग्थ्यो नाकाबन्दी नै छैन कि क्या हो । दुइगुणा बढी मूल्य तिरेरै भएपनि कालोबजारीको तेल किनेर चढन सक्ने मनुवाहरु देखेर पनि उदेकै लाग्यो अनि लाग्यो पैसाचाही कमाएकै रहेछन् है । नकिनेर नचढेर पनि गरुन पो के, बिचरा ! जब पनि चिया खान गयो । अधिकांशले बैकल्पिक ऊर्जाको व्यवस्था गरेका थिए । पातलै सही तर गल्ली तिर भुस वा कोइलाको चुल्होमा बनाएरै भएपनि आफ्नो चिया चमेना व्यवसाय चलाइरहेका थिए । कोइले चिया पनि खाइयो चोकचोकमा । मज्जै आयो । अनि चिया खाने ठाँउमा चिया खाइरहदा पत्रिकामा सरकारले काठको मुढा वितरण गरेको अनि त्यसैका लागी पनि झगडा भएको ठुलाठुला फोटोहरू छापिएका दैनिक पत्रिकाहरु टेबुलमा असरल्ल थिए । मानिसहरूको गफको विषय पनि अरू के हुन सक्थ्यो । यता नाकाबन्दी, उता नाकाबन्दी । जताततै नाकाबन्दी । पसलमा केही सामान किन्न गयो । नाकाबन्दी । भनेको सामान केही छैन । दैनिक उपभोग्य सामानको मूल्य पनि दिनप्रतिदिन बढी रहेको छ । अरू त अरू तयारी चाउचाउ पनि पर्याप्त छैनन् पसलहरुमा । र पनि एउटा अचम्मचाही छ । निधार खुम्च्याएका छन् । तनावै तनाव छ । तर पनि मुस्काइपनि रहेका छन् । जेजसरी भएपनि जनजीवन चाही चलेकै छ । चित्तबुझाउने कुरा । 

नोभेम्बर २७ । दिनको करिब १ बजे तुर्किश एयरको एउटा अनि बिस्तारै बाँकी दुईवटा पाङ्ग्राले भई छाडयो । डेस्टिनेशन, टर्कीको इस्तानबुल । तर विमान सिधा नयाँ दिल्ली पुगेर घच्याक्क रोकिन्छ । मनमनै लाग्यो हामी नेपाली कति भाग्यमानी । जुनदेशले नाकाबन्दी गरेर दैनिक जीवन ठप्पप्रायः छ । हरेक चिजको अभावै अभाव छ । फेरी त्यही देशको दिव्यभुमीमा टक्क अडिएर राम्रोसँग नियाल्न पाइयो । तेल भरेर विमान गन्तव्यतर्फ सोझियो । १२ घण्टाको ट्रान्जिट । होटेलको आरामदायी बसाइपछी कर्मथलो न्यूयोर्कतर्फको विमानले पनि टर्की छाडयो । करिब ११ घण्टाको उडानपश्चात विमान जोन एफ केनेडी अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलको जमिनमात्रै के छोएको थियो । पेसेन्जरहरुबाट परर्र तालीको फोहोरा छुट्यो । कि भाग्यवस सुरक्षित आइपुगियो भनेर । किनभने पछिल्लो समयमा टर्की भन्ने देश पनि आफ्रनै खाले झण्झटमा छ । आतङ्क, सिरिया युद्ध अनि त्यसैको निहुमा रसियासंगको तनावपुर्ण सम्बन्ध । अनि एयरलाइन्स पनि उस्तै । केही दिन अघिमात्रै जेएफकेबाट इस्तानबुलतर्फ उडेको विमानमा बम भएको आशंकामा क्यानडा लगेर अवतरण गरिएको थियो । अनि त्यसअघि पनि दुर्घटना भएको । नेपालमै पनि धावनमार्ग छाडेर भुइमा भासिएको विमान जिउका तिउ थियो ।  à¤¯à¥€ यावत घटनाहरुबारे सायद जानकार हुनुपर्छ यात्रुहरु र त तालीको पर्रा छुट्यो । 

Post Comments Using Facebook

Your Comments

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Name, City, Country * Please specify you name.

Email * Please enter a valid email. e.g. [yourname@yourdomain.com].

Comment* Please enter comment.

TYPE BELOW CAPTCHA SAME AS SHOWN

CAPTCHA *  Please enter the text shown on the above image.

फोहोर, आपत्तिजनक र अशिष्ट भाषामा गाली गरिएका प्रतिक्रिया पोष्ट हुनेछैन् ।
तपाईले पठाएका प्रतिक्रिया सम्पादन टीमबाट स्वीकृत भएपछि मात्र प्रकाशन हुने भएकाले केही समय लाग्न सक्छ । असली, पुरा नाम र ठेगाना उल्लेख भएका तथा सिर्जनशील प्रतिक्रियालाई बिशेष प्राथमिकता दिइने छ ।-सम्पादक